تأثیر تحریک چندحسی بر حالت چهره نوزادان حین معاینه چشم جهت غربالگری رتینوپاتی نارسی

سابقه و هدف: معاینه چشم برای غربالگری رتینوپاتی نارسی به عنوان یکی از شیوه های دردناک، سبب تغییرات در رفتار و چهره نوزادان نارس می گردد. تحریک چندحسی یک روش ضددرد غیردارویی می باشد؛ که بر معیارهای رفتاری نوزادان در طی رویه دردناک تأثیر دارد. هدف از این مطالعه،، تعیین تاثیر تحریک چندحسی بر حالت چهره ناشی از معاینه چشم جهت غربالگری رتینوپاتی نارسی در نوزادان نارس می باشد. مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور، 80 نوزاد نارس به صورت تصادفی در دو گروه تخصیص یافتند. در گروه مداخله، برنامه تحریک چندحسی شامل تحریک چشایی، لامسه، بینایی و بویایی اجرا شد و گروه کنترل، مراقبت های معمول بخش را دریافت کردند. حالت چهره هر نوزاد بر اساس نمره دهی ابزار (premature infant pain profile) pipp، قبل، حین و بعد از معاینه چشم ثبت شد.   irct2014100119359n1 یافته ها: میانگین سن جنینی در گروه مداخله 1/7±30/4 و گروه کنترل 1/8±30/6 هفته بود. نمره حالت چهره در حین معاینه چشم ها در گروه مداخله 2/6±2/8 و در گروه کنترل 2/5±6/4 بود (p<0/001). بلافاصله بعد از پایان معاینه چشم، نمره حالت چهره نوزادان به 2/1±2/2 در گروه مداخله و در گروه کنترل به 2/9±5/2 رسید. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که برنامه تحریک چندحسی سبب کاهش تظاهرات حالات چهره در نوزادان می شود. بنابراین به منظور کاهش تظاهرات حالت چهره نوزادان در حین معاینه چشم می تواند، استفاده شود.